Frank Vedekind
BUĐENjE PROLEĆA
Dečja tragedija
Prevod Vesna Stanišić
Rediteljka ANjA SUŠA
Adaptacija Irena Kraus
Scenografija Igor Vasiljev
Kostimografija Maja Mirković
Kompozitor Igor Gostuški
Scenski pokret Damjan Kecojević
Asistent reditelja Aleksandra Pavlović
Asistent kostimografa Jana Trivanović
ULOGE
Vendla MAŠA DAKIĆ
Marta JELENA PETROVIĆ
Ilse JELENA ILIĆ
Melhior DAMJAN KECOJEVIĆ
Moric MILOŠ ANĐELKOVIĆ
Fani B DUŠICA SINOBAD
Sonenstič, Doktor MILOŠ SAMOLOV
Malo pozorište „Duško Radović” osvojilo je Grand prix na 8. TIBA festivalu za predstavu Buđenje proleća Franka Vedekinda u režiji Anje Suše.
PISAC
Bendžamin Frenklin Vedekind (Hanover, 24. jula 1864. – Minhen, 9. marta 1918.), poznat kao Frenk Vedekind, bio je nemački dramaturg. Zbog svoga opusa u kome često kritikuje buržoaske stavove (naročito prema seksu), smatra se pretečom ekspresionizma i kao takav, imao je značajan uticaj na razvoj epskog pozorišta. Vedekindov prvi značajniji komad, Fruhlings Erwachen (Buđenje proleća, 1891.) koji se bavi seksualnošću i pubertom mladih nemačkih učenika, izazvao je skandal, jer je u njemu bilo scena erotike, masturbiranja (u naznakama) i samoubistava, a govori se i o pobačajima. Delo je prvu premijeru doživelo tek 20. novembra 1906. na daskama Deutsches Theater-a iz Berlina pod režiserskom palicom Maksa Rajnharda. Komadi Lulu, Erdgeist (Duh zemlje, 1895.) i Die Buchse der Pandora (Pandorina kutija, 1904), verovatno su Vederkindova najpoznatija dela. Otvoreno prikazivanje seksualnosti i nasilja u ovim pozorišnim komadima, uključujući lezbijstvo i susret s Džekom Trbosekom (ulogom koju je u prvobitnoj produkciji igrao sam Vedekind), pomerilo je granice onog što se smatralo prihvatljivim za scenu u to vreme.
REDITELj
Anja Suša je rođena 1973. u Beogradu. Diplomirala na odseku za pozorišnu i radio režiju Fakulteta dramskih umetnosti, 1995. Magistrirala na odseku za opštu savremenu istoriju Filozofskog fakulteta u Beogradu, 2002. Jednogodišnje stručno usavršavanje na studijama teatrologije na Bečkom univerzitetu, kao dobitnik Herderove stipendije (Afred Toepfer Fondacije), 2001-2002. Jedan od osnivača i umetnička direktorka trupe Torpedo (1997-2001). Primarni fokus profesionalnog interesovanja se odnosi na savremenu dramu. Rediteljski opus uključuje autore kao što su: Peter Shaffer, Anthony Shaffer, Michael Frayn, Rona Munro, M.F. Majenburg, Albert Ostermaier, William Shakespeare, Nicolas Wright, Martin McDonagh, Ivan Viripayev, David Mamet kao i neke od srpskih autora mlađe generacije (M. Karaklajić).
Direktorka i umetnička direktorka Malog pozorišta „Duško Radović”. Član uredništva pozorišnog časopisa Teatron. Selektorka pozorišnog programa BELEF-a 2005.
Selektorka festivala BITEF od 2006.
PREDSTAVA
Moji razlozi za postavku Buđenja proleća su, naravno, pre svega, motivisani principijalnom repertoarskom politikom Scene za mladu publiku koja je poslednjih godina posvećena temama i pozorišnim formama koje korespondiraju sa vemensko/prostornim koordinatama u kojima živimo. (…) Pored ovih, konceptualnih razloga, postoje i krajnje lični razlozi koji su me motivisali da se prihvatim režije Buđenja proleća. To je, pre svega, sećanje na legendarnu i meni veoma važnu postavku ovog komada u režiji Harisa Pašovića u Jugoslovenskom dramskom pozorištu sa kraja 80-tih koju sam kao srednjoškolka puno puta gledala širom otvorenih očiju. Pamteći dobro sopstvenu radoznalost i uzbuđenje koje je ova predstava u meni tada proizvodila, zapitala sam se da li bi neka nova postavka (i kakva) uspela da postigne sličan efekat kod današnjih adolescenata, ponekad preterano imunih na suptilna sredstva i komplikovan jezik kojim barata pozorište. (…) Kao reditelja u radu na ovom tekstu i zatim na predstavi, najviše me je zanimalo pronalaženje adekvatne perspektive i ikonografije koja će biti razumljiva i bliska budućoj publici ove predstave i koja će nam omogućiti da sve složene teme o kojima progovara ovaj fascinantno bezvremeni komad, približimo onima kojima je on danas namenjen.
